Opis
W okresie międzywojennym Litwę Kowieńską zamieszkiwało około 200 tys. obywateli pochodzenia polskiego. Mimo wpisanej w paszportach narodowości litewskiej,
czuli się oni Polakami i swoje poczucie tożsamości narodowej kultywowali, wychowując w tym duchu dzieci i młodzież. Znaczącym tego wyrazem było powstanie wielu drużyn harcerskich. Z powodu restrykcji wobec polskich organizacji
w ówczesnym państwie litewskim, działały one okresowo w konspiracji, przygotowując – jak się później okazało – kadry Armii Krajowej działającej na tych terenach w latach II wojny światowej. Książka powstała głównie dzięki wysiłkowi Czesława i Ryszarda Mackiewiczów, badaczy i archiwistów dziejów Polaków na Kowieńszczyznie.
Na podstawie zgromadzonych przez nich archiwaliów Krzysztof Bojko spisał historię harcerstwa na Litwie Kowieńskiej, uzupełniając jedną z białych plam w historii ruchu harcerskiego i historii Polski.