Opis
"Niebezpieczna, groźna i zakazana książka”!
Alojzy Pawełek (ur. 22 listopada 1893 w Warszawie, zm. 30 października 1930 tamże) – kapitan, lekarz Wojska Polskiego, doktor nauk medycznych, instruktor harcerski i skautowy, jeden z pierwszych harcmistrzów, autor podręczników skautowych i publikacji w dziedzinie wychowania fizycznego. W 1911 roku został zastępowym jednego z pierwszych warszawskich zastępów skautowych. Był współorganizatorem drużyny skautowej im. J. Ordona na Woli i jednym z założycieli 1 WDH im. Romualda Traugutta. Zainicjował również zorganizowanie zastępów, które dały początek drużynom im. M. Borelowskiego i im. J. Lelewela.
Już ten krótki biogram uzasadnia wznowienie jego książki, napisanej w Kijowie w 1918 roku, która przed wojną miała sześć wydań. Po wojnie książka została zakazana przez komunistyczną cenzurę, uznana za niebezpieczną politycznie i ideologicznie. Wraz z innymi harcerskimi publikacjami, jak "Kamienie na szaniec" czy "Książka wodza zuchów" Aleksandra Kamińskiego, została usunięta z bibliotek.
Dopiero po reaktywowaniu ZHP w 1956 roku wiele zakazanych tytułów wróciło do obiegu, choć pod bacznym okiem cenzury. Przemiany polityczne po Okrągłym Stole uwolniły harcerski ruch wydawniczy, przywracając dostęp do tych cennych publikacji.
"Młoda Drużyna" Alojzego Pawełka, mimo zakazów, jest ważnym dokumentem epoki powstawania Ruchu Harcerskiego w Polsce oraz wybitnym osiągnięciem metodycznym. To pierwszy oryginalny poradnik prowadzenia drużyny, napisany przez jednego z pierwszych skautmistrzów. Książka opisuje scenariusze zbiórek, gry i ćwiczenia, ukazując codzienność jako pole służby. Metoda Pawełka, oparta na postulatach Baden-Powella i puszczaństwie E.T. Setona, jest nadal aktualna. Uczy rozumienia potrzeb społecznych, miłości do przyrody i historii, oraz rzemiosła. "Młoda Drużyna" pozostaje cennym narzędziem dla współczesnych drużynowych.